Waterbehandeling
Gids voor helder zwembad water
Goed verzorgd en kristalhelder water, dat is de droom van iedere zwembad eigenaar. Want het plezier van een eigen zwembad wordt letterlijk vertroebeld indien het zwembad en het water niet op de juiste manier verzorgd worden.
Inleiding
De waterbehandeling gebeurt door middel van fysische en chemische processen. Beide zijn essentieel voor een efficiënte waterbehandeling.
Met de fysische behandeling dient reeds rekening gehouden te worden bij de aanleg van het zwembad door het plaatsen van circulatiepompen en een filterinstallatie die aangepast zijn aan de afmetingen en de verwachte belasting van het zwembad. Een goede geplaatste filterinstallatie zorgt ervoor dat de gehele badinhoud met regelmatige intervals gefilterd wordt.
Dit is echter niet voldoende om het water zuiver te houden.
Het water moet ook scheikundig behandeld worden door toevoeging van reinigende produkten. Deze zogenaamde "waterbehandeling" wordt grotendeels over gelaten aan de zwembadeigenaar. Vroeger kon deze enkel beschikken over zoutzuur en chloorbleekloog.
De nadelen van dit soort waterbehandeling zijn bekend:
- Het is gevaarlijk om met deze bijtende chemicaliën om te gaan
- Het is onmogelijk om de twee produkten nauwkeurig te doseren
- Chloorbleekloog ontbindt gedeeltelijk onder invloed van UV-stralen, zodat het produkt gedeeltelijk onbenut blijft en zijn werking bijgevolg juist op hete dagen (als er veel gezwommen wordt) niet optimaal is.
- Er is een sterke verhoging van de pH-waarde van het water door de sterke alkalische reactie van de chloorbleekloog, waardoor bij hard, kalkhoudend water de kalk neerslaat op de zwembadwand en toestellen.
- Afhankelijk van de opslagomstandigheden (tijd, temperatuur, plaats) verliest chloorbleekloog een deel van zijn actieve chloor (richtwaarde: halvering na 2 maanden).
Vandaag de dag kunnen de zwembadeigenaars kiezen uit een aantal moderne producten voor de waterbehandeling, die gemakkelijk hanteerbaar en efficiënt zijn en vooral gevaarloos en zonder speciale vakkennis gebruikt kunnen worden.
Niettemin is het noodzakelijk om enkele basisbegrippen inzake de behandeling van zwembadwater onder de knie te krijgen en om de functie van bepaalde producten voor waterbehandeling te begrijpen.
Optimale pH-waarde
De pH-waarde van water geeft aan in welke mate het water zuur of basisch reageert. De pH schaal gaat van 0 (sterk zuur) via 7,0 (neutraal) tot 14 (sterk basisch).Zwembadwater moet een pH-waarde hebben tussen 7,0 en 7,4.
- Als de pH-waarde lager is dan 7,0, dan is het water agressief tegenover alle metalen delen in het bad.
- PH-waarden boven 7,4 leiden tot irritatie van de slijmhuid en de ogen.
- Bij hard water slaat de kalk neer, terwijl de werkzaamheid van het gebruikte chloor afneemt. Het is dus van belang om de details te kennen van het water dat gebruikt wordt om het zwembad te vullen. Deze informatie kan men bekomen bij de plaatselijke watermaatschappij. Op heel wat plaatsen is het water hard tot zeer hard door de aanwezigheid van opgeloste calcium- of magnesiumzouten.
- Als de pH-waarde hoger zou liggen dan 7,4, moet pH-Minus toegevoegd worden. Dit is een zuurgranulaat dat gevaarloos gemanipuleerd kan worden en dat de alkalische componenten die voor de hardheid van het water zorgen, neutraliseert. Dit is evenwel een geleidelijke, stapsgewijze procedure. Een regelmatige controle van de pH-waarde en de toevoeging van pH-Minus zijn noodzakelijk.
- "Zacht" zwembadwater is gemakkelijker te behandelen. In dergelijke gevallen ligt de pH-waarde gewoonlijk onder de 7. Toch is een eenmalige toevoeging van pH-Plus, een alkali in poedervorm, meestal voldoende om de pH-waarde tot een waarde boven 7 te doen stijgen.
Waterzuivering
Zwembadwater vormt een goede voedingsbodem voor allerlei micro-organismen, bacteriën en schimmels. Slechts een gering aantal van deze bacteriën en schimmels is ziekteverwekkend en houdt een risico in voor besmetting van de badgasten, maar zelfs bacteriën en schimmels die op zichzelf onschuldig zijn, kunnen door hun snelle vermenigvuldiging een slijmachtige aangroei veroorzaken en kunnen het water in extreme gevallen zelfs troebel maken. Het is bijgevolg noodzakelijk om te zorgen voor een efficiënte manier om de micro-organismen te doden, d. w. z. om het water doeltreffend te behandelen.
De klassieke water behandeling met chloor
Chloor heeft niet alleen een zuiverende werking, maar vernietigt tevens alle organische verontreinigingen die niet uit het water gefilterd kunnen worden. Deze verontreinigingen worden onvermijdelijk in het water gebracht door de badgasten en vormen een ideale voedingsbodem voor bacteriën en schimmels.
Door de ontwikkeling van gestabiliseerde chloorprodukten is het tegenwoordig niet alleen mogelijk om de chloor langer te bewaren, maar ook om de werking van het beschikbare chloor efficiënter te benutten. De produkten in kwestie zijn preparaten in vaste vorm. Deze produkten hebben een aantal specifieke eigenschappen, zoals een hoog gehalte aan actieve chloor, ze zijn volledig wateroplosbaar zonder bezinksel, ze beïnvloeden de pH-waarde niet en ze zorgen voor een stabilisering van de niet gebonden chloor die in het water aanwezig is, zelfs bij sterke zonnestralen en bij hogere watertemperaturen.
Vlokking
Het water in een zwembad wordt gefilterd om troebelheid te vermijden. Een filter kan evenwel slechts vuildeeltjes van een bepaalde grootte filteren. Kleinere deeltjes, de zogenaamde colloïden kunnen enkel uitgefilterd worden mits bijkomende maatregelen.
In het geval van zandfilters kunnen deze colloïden opgevangen worden door middel van vlokking.
Het vlokmiddel wordt kort voor de filter toegevoegd aan het water en vormt vlokken die de kleinste onzuiverheden omhullen en bovendien aan hun oppervlakte verdere vuildeeltjes aantrekken. De vlokken worden dan -samen met deze kleine vuildeeltjes -groot genoeg om door de zandfilter tegengehouden te worden.